Waarom deze studie

Mijn naam is Julia de Raadt en ik ben in 2019 begonnen met de bachelor Criminologie aan Erasmus School of Law. Na het afronden van de bachelor ben ik in 2023 begonnen aan de master Criminologie aan Erasmus School of Law, die ik in 2025 heb afgerond. 

Naast het studeren ben ik gedurende mijn studententijd actief geweest bij de studievereniging Criminologie in Actie in diverse commissies en een bestuursjaar. Daarnaast ben ik gedurende mijn master student-assistent bij Team Studievoorlichting Erasmus School of Law geweest. In deze bijbaan was ik onder andere met mijn team verantwoordelijk voor de organisatie van de Bachelor en Master Open Dagen en de marketing van de bachelor en masteropleidingen van Erasmus School of Law. 

Na het afronden van mijn bachelor heb ik kort getwijfeld over mijn masterkeuze. Wilde ik bij de EUR blijven of wilde ik mijn horizon verbreden? Tijdens de bachelor was ik altijd erg tevreden over de docenten, de sfeer en ik voelde mij altijd erg thuis bij Erasmus School of Law. Deze factoren, in combinatie met mijn interesse in het profiel Organisatiecriminaliteit & georganiseerde criminaliteit, hebben mij uiteindelijk over de streep getrokken om te blijven.   

Ondanks dat de master op momenten pittig was, heb ik zeker geen spijt van mijn keuze! Zo heb ik veel interessante vakken mogen volgen, waar het vak Corporate & White-collar Crime de favoriet was, maar ook het vak Terrorism, Extremism and Control verrassend goed beviel. Naast inhoudelijke kennis heb ik het idee dat, ten opzichte van de bachelor, mijn schrijfvaardigheden en kritisch denkvermogen verbeterd zijn. Daarnaast heeft de master geleid tot persoonlijke groei en een groter maatschappelijk bewustzijn, omdat ik nog kritischer ben gaan kijken naar de Western Bias in onderzoeken en mediaberichten.  

Gedurende mijn bachelor vond ik het leuk om de stof aan Rotterdamse fenomenen te koppelen. Tijdens het scriptietraject krijg je alle vrijheid. Ik wilde dan ook graag mijn masterscriptie een Rotterdams tintje geven. In combinatie met mijn criminologische interesse in voetbalcultuur heb ik mijn masterscriptie geschreven over de sociale schades van Rotterdams betaald voetbal.  

Mijn tip aan aankomende studenten is: bepaal voor jezelf wat je uit je master(periode) wilt halen en wat voor jouw situatie realistisch is. Zo wilde ik graag deze studietijd verbreden door de master te combineren met mijn bijbaan op de universiteit en heb ik een keuzevak aan de Vrije Universiteit (Amsterdam) gevolgd. Ik heb voorafgaand aan de master besloten het curriculum over twee jaar te spreiden, waardoor deze keuzes mogelijk was. Wil je bijvoorbeeld naar het buitenland of stages lopen of wil je juist binnen de gebaande paden blijven en je master in één jaar afronden? Alles is mogelijk, maar bepaal goed van tevoren hoe je het wilt aanpakken.  

Mijn naam is Sammie Verbeek, ik heb afgelopen jaar de master Criminologie van de Wijk, het Web en de Wereld gevolgd. Binnenkort verhuis ik naar Zweden voor mijn tweede master Investigative Journalism. Het waren de docenten en vakken van mijn master aan de EUR die mij inspireerden om deze tweede master te gaan volgen, maar daarover later meer.

Om bij het begin te beginnen: na mijn bachelor Criminologie aan Universiteit Leiden voelde ik me lichtelijk verloren. Het vakgebied sprak me erg aan, maar de focus op Nederland en het gevoel niet meer dan je studentennummer te zijn zorgden dat ik twijfelde over mijn vervolgopleiding. Ik besloot daarom een tussenjaar te nemen, om te gaan werken bij een pensioenfonds en een paar maanden te reizen. Maar wat begon als een NOS-melding over een virusuitbraak in Wuhan, werd het einde van mijn reisplannen: COVID-19. Ik werkte opeens thuis en sprak dagelijks bezorgde ouderen die niet meer naar buiten durfden. Ik zag bij familie hoe het hele onderwijs plat lag en hoe vrienden hun baan verloren in de horeca, culturele sector en evenementenbranche. De coronacrisis deed me dan ook realiseren dat zelfs bij internationale ontwikkelingen en problemen, het daadwerkelijke leed zich op lokaal niveau afspeelt. Het is dan ook de combinatie van de Wijk en de Wereld, waardoor mijn keuze uiteindelijk viel op de master Criminologie aan de EUR.

Al tijdens het eerste blok leerde ik de tweede kerneigenschappen van de master kennen: de internationale focus en het pittige tempo. De studie begon met een introductiemiddag, waarbij het al gelijk opviel dat ook docenten zich mengden onder de nieuwe studenten. Iets te veel drankjes later had ik een groepje medestudenten ontmoet, waar ik mee kon klagen in drukke periodes, mee kon lachen tijdens colleges en die inmiddels zijn uitgegroeid tot goede vrienden. Alhoewel ik in het begin schrok van de hoeveelheid literatuur en opdrachten die we op ons bordje kregen, raakte ik na een tijdje gewend aan de hoge werkdruk. Binnen de master Criminologie word je als student flink aan het werk gezet, maar hierdoor is de interactie hoog en leer je uiteindelijk des te meer. De onderwijsstaf is zeer betrokken en alhoewel de meeste colleges online plaatsvonden, deden ze hun best je te leren kennen en te ondersteunen waar nodig. Zelf heb ik uiteindelijk gekozen voor het profiel ‘georganiseerde en organisatiecriminaliteit’. Bij mijn profielvakken leerde ik over het belang van onderzoeksjournalistiek om dergelijke criminaliteit bloot te leggen en daarmee ook te voorkomen. Gecombineerd met de internationale focus van de opleiding, besloot ik dan ook door te studeren om hopelijk op een dag een bijdrage te leveren aan deze belangrijke pilaar.

Om jezelf een hoop stress en nachtjes doorhalen te besparen, is het verstandig meteen de literatuur en opdrachten goed bij te houden. Daarnaast zou ik meteen beginnen met nadenken over een scriptieonderwerp en een bijpassende stage. Het nadeel van een eenjarige master is namelijk dat de tijd vliegt, dus voor je het weet zit je bij de eerste voorlichtingsbijeenkomst over het scriptietraject. Maar ik raad de master Criminologie aan de EUR absoluut aan, met name voor studenten die ervan houden hun kennis toe te passen op cases in de praktijk en niet schrikken van de typisch Rotterdamse ‘handen uit de mouwen’-mentaliteit.